De reis naar Oman was een bijzondere ervaring, omdat het daar zo’n andere wereld is dan hier. De warmte viel nog mee, ik had niet veel later moeten gaan.
De excursies waren interessant en leuk, met aardige gidsen en ik wist eigenlijk niet dat zoveel mensen op de wereld met de handen eten. Tot mijn verrassing reden er lijnbussen en daar heb ik met plezier gebruik van gemaakt. Daardoor trof ik in Ruwi een boekwinkel waar het leuk rondkijken was. En af en toe in een coffeeshop gaan zitten en een praatje proberen te maken, bevalt me ook altijd goed.
Dat is de goede kant van alleen reizen.
Het land maakte op mij een vriendelijke, nette, gesloten indruk waar traditie in ere gehouden wordt.
Maar een schaduwzijde is volgens mij de behandeling van het vele Aziatische personeel in restaurants en hotels. N.a.v. berichten in de krant die ik kocht, waarin veel gevluchte arbeiders werden genoemd, met foto en paspoortnr., kreeg ik informatie van mensen in een restaurant waar ik vaak ging eten. Nooit vrije dagen, paspoort afgenomen, eens in de twee jaar vakantie en naar huis… Wrang en scheef.
Met vriendelijke groet,
Klaartje