De geschiedenis van Qatar
De geschiedenis van Qatar is onverbrekelijk verbonden met die van de omliggende landen. Als gevolg van de nomadische levensstijl van de Bedoeïen bewoners van het Arabische Schiereiland zijn de meest voorkomende familienamen over de gehele Golfregio terug te vinden. Hoewel de staat Qatar een vrij jong land is, was het land al 6000 jaar voor Chr. bewoond. Archeologische vondsten duiden erop dat er zelfs al tienduizenden jaren eerder menselijke bewoning op het Qatarese schiereiland heeft bestaan. In de 7e eeuw n.Chr., tijdens de grote Arabische veroveringen, ging Qatar deel uitmaken van het Arabische Kalifaat.
Aan het begin van de 16e eeuw kregen de Portugezen steeds meer invloed in Qatar en beheersten zij de scheepvaart in de Perzische Golf. In 1538 kwam hier een einde aan, toen het land onderdeel werd van het Ottomaanse Rijk. Na de Turkse overheersing, die aan het begin van de Eerste Wereldoorlog eindigde, werd het een protectoraat van het Verenigd Koninkrijk. Daarvan werd het in 1971 onafhankelijk. Er was enige tijd sprake van, dat het land een eenheid zou gaan vormen met de emiraten die tegenwoordig deel uitmaken van de Verenigde Arabische Emiraten. Deze stonden destijds ook onder Brits protectoraat. Maar omdat hier op de datum van onafhankelijkheid nog geen consensus over was, ging dit niet door.
Sinds 1949 exporteert het land aardolie, waaraan het zijn grote rijkdom dankt. Deze bracht een sterke immigratie op gang en bepaalt het beeld van de huidige samenleving van Qatar. In 2009 is de grote meerderheid van de bevolking van het land uit andere landen afkomstig. Slechts 40% is Qatari. De immigranten komen voornamelijk uit India, de Filippijnen, Iran, Pakistan, Jemen, Egypte en westerse landen (vooral het Verenigd Koninkrijk).
